A place i love

  ตั้งแต่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังอยู่ในปีสุดท้ายของม.ปลาย  ก็เริ่มผันตัวมาขลุกอยู่ในห้องสมุดอย่างจริงจัง (มาจับกลุ่มเม้าท์กับเพื่อน >< ไม่ค่อยได้อ่านเท่าไหรหรอกหนังสือน่ะ 555)
    ถ้ามีคนมาถามว่าชอบที่ไหนที่สุดในโรงเรียน คำตอบคงพุ่งออกมาจากปากเลยในทันทีว่า "ห้องสมุด"
ที่นี่มันเก็บอะไรหลายๆอย่างไว้เลยนะ หนังสือบางเล่มยังบันทึกชื่อผู้ยืมไปอ่านเมื่อปีพศ. 2525 ก่อนที่เราจะเกิดหลายปีมากกก หนังสือหลายเล่มกระดาษกลายเป็นสีน้ำตาลไปแล้ว...
       จำได้เลยว่าติดห้องสมุดมาตั้งแต่ม.1 ละ เข้าทุกวัน ไปยืมแฮร์รี่ พอตเตอร์อ่านจบครบ 7 เล่มเลยย แต่พอขึ้นม.2 มา ก็ค่อนข้างขาดการติดต่อกับห้องสมุดนานพอสมควร(เริ่มติดเพื่อน)
       จนขึ้น ม.5 ก็กลับมาห้องสมุดอีกครั้ง ทุกอย่างยังเหมือนเดิม แต่หนังสือใหม่ๆก็มีเยอะขึ้น แต่เชื่อมั้ยว่า ยืมเล่มไหนไปแล้วแทบจะอ่านไม่จบทุกเรื่อง 555555 เรื่องโดนปรับที่ธรรมดามาก(วันละ 1 บาท) เคยปรับเยอะ 40 กว่าบาทเลยมั้ง คือชอบเอาไปดองไว้ที่บ้าน ไม่อ่าน แล้วไม่เอาไปคืน -,,- ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แต่ก็มาคิดในแง่ดีว่าเป็นการบริจาคเงินให้ห้องสมุดบ้าง เพราะเราได้อะไรมากมายจากที่นี่
       ถ้าเรียนจบจากที่นี่แล้ว คงจะคิดถึงห้องสมุดที่่นี่มากกกกกก มันรู้สึกผูกพันอย่างบอกไม่ถูก หนังสือเล่มเก่า โต๊ะเก้าอี้ คุณครูบรรณารักษ์ หรือความเงียบสงบที่ส่วนใหญ่หายากในโรงเรียน หวังว่าสักวันเราจะได้มอบสิ่งดีๆให้ที่แห่งนี้บ้างน้าา~~~~